อุปกรณ์ หรือกล้องถ่ายภาพต่อเนื่องแบบปืน (Chronophotographic Gun) ของเอเตียน-ฌูล มาแร ได้ถูกสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1882 ซึ่งเป็นอุปกรณ์ที่สามารถบันทึกภาพต่อเนื่องตามลำดับเวลาได้ถึง 12 ภาพในหนึ่งวินาที และสิ่งที่น่าสนใจคือเฟรมทุกเฟรมถูกบันทึกอยู่ในภาพแผ่นเดียว ภาพของมาแรนั้นถือว่าแสดงภาพช่วงขณะที่สิ่งต่าง ๆ กำลังเคลื่อนไหวอย่างชัดเจน ภาพลักษณะนี้ถูกนำมาใช้ในการศึกษาเรื่องการเคลื่อนไหวของสัตว์ เช่น ม้า นก สุนัข แกะ ลา ช้าง ปลา และสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กมาก เช่น สัตว์จำพวกหอย แมลง และสัตว์เลื้อยคลาน เป็นต้น ซึ่งบางครั้งถูกเรียกว่า "สวนสัตว์ที่มีชีวิตของมาแร"

ใน 1888 มาแรได้ปรับปรุงกล้องของเขาอีกครั้ง โดยแทนที่แผ่นถ่ายภาพภายในกล้องแบบกระจกด้วยกระดาษไวแสงแถบยาว แถบกระดาษนี้ถูกทำให้เคลื่อนเป็นระยะ ๆ โดยแม่เหล็กไฟฟ้า สองปีต่อมา มาแรได้เปลี่ยนแถบกระดาษเป็นฟิล์ม เซลลูลอยด์แบบโปร่งใสขนาดกว้าง 90mm และยาว 1.2 เมตร หรือมากกว่า

กล้องของมาแรถือได้ว่าเป็นต้นแบบของกล้องถ่ายภาพในปัจจุบัน กล้องที่มีความเร็วสูงในการจับภาพของมาแรนั้นได้ถูกพัฒนาต่อยอดโดยผู้ช่วยคนสุดท้ายของเขาที่ชื่อว่า ลูเซียง บูล ซึ่งสามารถจับภาพการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วของสิ่งต่าง ๆ ได้ เช่น ภาพลูกกระสุนทะลุฟองสบู่